“ Vanwege het 20 jarig bestaan van waarneming.nl werd mij als 'grootverbruiker' gevraagd een interview te doen: zie https://nos.nl/regio/friesland/artikel/552221-al-20-jaar-vogels-melden-online-de-kast-toetsenist-kees-bode-doet-fanatiek-mee ”
Datum: 21 april 2015
De Amerikanen van Venice zijn wereld beroemd in Nederland. De broers / neven Lennon maken dan ook regelmatig een toertje langs de Nederlandse podia.
Na het beluisteren van hun 2 meter sessie bij Jan Douwe Kroeske, begin deze eeuw, waren wij (De Kast) erg gecharmeerd van de meerstemmige westcoast muziek van Venice.
Ook persoonlijk bleek het te klikken met de ‘down to earth’ mannen uit Florida.
We besloten een gezamenlijk concert te geven in het Gelredome in Arnhem.
Op onze cd uit dat jaar, ‘Met Andere Ogen’, zingen Mark, Kipp, Pat en Michael Lennon mee in drie liedjes.
Grappig is dat ze in één van die songs in het Fries zingen, terwijl het nummer Nederlandstalig is.
De opnames van Venice waren namelijk al klaar toen we toch nog besloten het nummer ‘Door Het Vuur’ niet in het Fries, maar in het Nederlands te doen. Als je goed luistert, kun je het horen.
In Amerika werkten de Lennon’s samen al eerder met een aantal helden van mij, waaronder Jackson Brown en James Taylor. Vooral Kipp wist daarover mooie verhalen te vertellen.
Dat had wel tot gevolg dat ik naar één van de liedjes van James Taylor niet meer kan luisteren, zonder aan de anekdote van Kipp Lennon daarover te denken.
Het romantische ‘You are my only one’ bleek Taylor niet voor een geliefde te hebben geschreven, maar voor zijn geslachtsdeel!
Na het fantastische concert van James Taylor, vorige week dinsdag, zat ik gisteravond wederom in de grote zaal van de Oosterpoort in Groningen, ditmaal bij Venice.
Het concert zou eigenlijk eind vorig jaar al plaats vinden maar werd, om niet geheel duidelijke redenen, verplaatst.
De grote zaal was nagenoeg uitverkocht en ook deze keer was het geluid weer erg goed. Eigenlijk had ik dit concert niet zo vlak na de sublieme show van James Taylor moeten bezoeken. Ook het spel van Venice was van topniveau, maar toch net even minder dan de band van Taylor. Dat werd weer goed gemaakt door de gezellige sfeer die vooral gecreëerd werd door de grollen van Kipp Lennon en het aantal uptempo songs. Er zat een lekkere vaart in het geheel, waardoor je aandacht niet verslapte.
Twee top concerten in één week!