“ Vanwege het 20 jarig bestaan van waarneming.nl werd mij als 'grootverbruiker' gevraagd een interview te doen: zie https://nos.nl/regio/friesland/artikel/552221-al-20-jaar-vogels-melden-online-de-kast-toetsenist-kees-bode-doet-fanatiek-mee ”
Datum: 15 april 2015
Halverwege de jaren tachtig volgde ik in Friesland lessen in akkoordenleer bij Jacques Platenkamp. De opdrachten die ik van Jacques meekreeg bestonden voor een groot deel uit het bestuderen van de akkoordenschema’s van de songs van James Taylor.
Al gauw raakte ik in de ban van die liedjes en begon ik LP’s te verzamelen de Amerikaanse singer / songwriter.
Toen mijn dochter opgroeide, bleek mijn muzieksmaak haar wel te bevallen. De artiesten die ze er vooral uitpikte waren John Fogerty en James Taylor.
12 april werd ze 27. Wat is er dan leuker om haar een kaartje voor een concert van James Taylor op 14 april cadeau te doen?
In Nederland is Taylor niet bekend bij het grote publiek. Hij wordt hier voornamelijk geadoreerd door muziekliefhebbers van boven de vijftig.
Dat die groep nog best groot is, werd mij vorig jaar juli al duidelijk bij het boeken van de tickets.
Het concert was in no time uitverkocht!
Voor mij was het inmiddels de derde keer dat ik een optreden van James Taylor bijwoonde.
De voorgaande concerten die ik zag waren in Carré en de Heineken Musichall in Amsterdam.
Dit maal zat ik, nu met mijn dochter naast me, in het midden van de grote zaal van de Oosterpoort in Groningen te hopen, dat het weer zo mooi zou worden.
Halverwege het eerste liedje wist ik het antwoord eigenlijk al. Het geluid was magnifiek, er stonden alleen maar topmuzikanten op het podium en James was bij stem.
De koortjes werden verzorgd door twee aparte zangeressen en een zanger.
Er was een pauze van een klein half uur die Taylor geheel doorbracht, zittende op de rand van het podium. Geduldig hoorde hij de kletspraat van jan en alleman aan, speelde de hoofdrol in selfies en tekende alles wat los en vast zat. Daar hield hij pas mee op, toen de band achter hem op het podium, alweer een aantal minuten het intro van het volgende nummer had herhaald.
Alles was tot in de puntjes ingestudeerd. Iedere noot, iedere beweging, iedere grap, maar met zoveel acteertalent en charme gebracht, dat het geloofwaardig bleef.
Hij vertolkte al zijn oude liedjes nog net zo overtuigend als veertig jaar geleden en dat is knap als je bijna 68 jaar bent en ze al zo lang speelt!
Ook de setlist zat heel gehaaid in elkaar. Een raamwerk van James’ bekendere werk, met daartussen wat nieuwe songs.
In zijn band was topdrummer Steve Gadd natuurlijk de grote man, maar ook de overige leden waren van wereldklasse. Je hoorde en zag waar je 65 euro voor had betaald!
Een concert waarvan je van te voren hoopt, dat het zo zal gaan verlopen.